مراحل پرورش قارچ دکمه ای را باید پس از ورود کمپوست به سالن های پرورش قارچ دکمه ای، قدم به قدم با اصول پیش رود و از طرفی شرایط محیطی لازم نیز به خوبی تامین گردد تا موفقیت در پرورش حاصل شود. به طور کلی با ورود کمپوست به سالن ها، ۴ مرحله طی میشود که شامل مرحله ی ریسه دوانی در کمپوست، ریسه دوانی در خاک پوششی، هوادهی و باردهی می باشد. زمانی که کمپوست وارد سالن ها می شود باید کیسه ها را با دقت و بدون پاره شدن به روی قفسه ها انتقال داد.
پس از باز کردن درب بلوک های کمپوست باید شرایط محیطی لازم برای رشد بذرها را فراهم نمود تا بذرها شروع به فعالیت کنند و به اصطلاح کمپوست سفید کند.
مرحله ریسه دوانی در کمپوست را اسپان ران نیز می نامند این مرحله ۱۴-۱۷ روز طول میکشد. در این مرحله دمای ۲۵ تا ۲۶ درجه سانتی گراد را برای میسیلیوم ها فراهم نموده تا در کمپوست رشد کنند و بهاصطلاح بهخوبی سفید کند.
۲- دوره ریسه دوانی در خاکپوششی
پس از سفید شدن کمپوست، ادامهی رشد رویشی میسلیوم ها باید در خاکپوششی صورت گیرد، بنابراین باید خاک پوششی به بستر اضافه گردد. یعنی در این مرحله سطح بستر با یک لایه خاک پوششی مخصوص (خاک قارچ) پوشانده می شود. پس از قرار گیری خاک در سطح بستر، ممکن است لازم باشد که کمپوست و خاک با یکدیگر مخلوط شود؛ نحوه مخلوط شدن و زمان آن متفاوت است که بسته به آن، عمل مخلوط شدن خاک و کمپوست را رافلینگ یا ککینگ می گویند.
۳- مرحله هوادهی
پس از سفید شدن میسیلیوم ها در خاک پوششی، باید از رشد رویشی میسلیوم جلوگیری کنیم و آن را وادار کنیم تا وارد فاز زایشی شود؛ به همین دلیل هوادهی میکنیم یکی از روش های شوک دهی که ممکن است لازم باشد انجام شود آبیاری خاک پوششی است. یک دوره کامل تخصصی و کاربردی آموزش آبیاری قارچ دکمه ای حدود ۲ ساعت آموزش ویدئویی و ۴ کتاب الکترونیکی تئوری و عملی است که از زمانی که کمپوست وارد سالن پرورش می شود تا زمانی که باردهی کمپوست تمام می شود و از سالن خارج می شود، را به طور کامل آموزش داده می شود.
۴- مرحله باردهی
پس از ۷ روز بعد از شوک دهی قارچ وارد مراحل ته سنجاقی و رشد و نمو اندام باردهی قارچ میشود. با تشکیل اندام بارده، باید شرایط را برای رشد و نمو آن فراهم کنیم تا تبدیل به قارچ شوند. دما، رطوبت و غلظت Co2 از مهمترین فاکتورهای محیطی برای تشکیل اندام بارده قارچ هستند.
برداشت قارچ ها در مرحله اول را فلش اول می گویند. پس از برداشت اول با تمیز کردن سطح بستر از قارچ های باقیمانده و آبیاری مجدد، پین های فلش دوم شروع به رشد کرده و در نهایت برداشت دوم و سوم نیز خواهیم داشت که به آن ها فلش دوم و فلش سوم گفته می شود.
مراحل پرورش قارچ دکمه ای را باید پس از ورود کمپوست به سالن های پرورش قارچ دکمه ای، قدم به قدم با اصول پیش رود و از طرفی شرایط محیطی لازم نیز به خوبی تامین گردد تا موفقیت در پرورش حاصل شود. به طور کلی با ورود کمپوست به سالن ها، ۴ مرحله طی میشود که شامل مرحله ی ریسه دوانی در کمپوست، ریسه دوانی در خاک پوششی، هوادهی و باردهی می باشد. زمانی که کمپوست وارد سالن ها می شود باید کیسه ها را با دقت و بدون پاره شدن به روی قفسه ها انتقال داد.
پس از باز کردن درب بلوک های کمپوست باید شرایط محیطی لازم برای رشد بذرها را فراهم نمود تا بذرها شروع به فعالیت کنند و به اصطلاح کمپوست سفید کند.
مرحله ریسه دوانی در کمپوست را اسپان ران نیز می نامند این مرحله ۱۴-۱۷ روز طول میکشد. در این مرحله دمای ۲۵ تا ۲۶ درجه سانتی گراد را برای میسیلیوم ها فراهم نموده تا در کمپوست رشد کنند و بهاصطلاح بهخوبی سفید کند.
۲- دوره ریسه دوانی در خاکپوششی
پس از سفید شدن کمپوست، ادامهی رشد رویشی میسلیوم ها باید در خاکپوششی صورت گیرد، بنابراین باید خاک پوششی به بستر اضافه گردد. یعنی در این مرحله سطح بستر با یک لایه خاک پوششی مخصوص (خاک قارچ) پوشانده می شود. پس از قرار گیری خاک در سطح بستر، ممکن است لازم باشد که کمپوست و خاک با یکدیگر مخلوط شود؛ نحوه مخلوط شدن و زمان آن متفاوت است که بسته به آن، عمل مخلوط شدن خاک و کمپوست را رافلینگ یا ککینگ می گویند.
۳- مرحله هوادهی
پس از سفید شدن میسیلیوم ها در خاک پوششی، باید از رشد رویشی میسلیوم جلوگیری کنیم و آن را وادار کنیم تا وارد فاز زایشی شود؛ به همین دلیل هوادهی میکنیم یکی از روش های شوک دهی که ممکن است لازم باشد انجام شود آبیاری خاک پوششی است. یک دوره کامل تخصصی و کاربردی آموزش آبیاری قارچ دکمه ای حدود ۲ ساعت آموزش ویدئویی و ۴ کتاب الکترونیکی تئوری و عملی است که از زمانی که کمپوست وارد سالن پرورش می شود تا زمانی که باردهی کمپوست تمام می شود و از سالن خارج می شود، را به طور کامل آموزش داده می شود.
۴- مرحله باردهی
پس از ۷ روز بعد از شوک دهی قارچ وارد مراحل ته سنجاقی و رشد و نمو اندام باردهی قارچ میشود. با تشکیل اندام بارده، باید شرایط را برای رشد و نمو آن فراهم کنیم تا تبدیل به قارچ شوند. دما، رطوبت و غلظت Co2 از مهمترین فاکتورهای محیطی برای تشکیل اندام بارده قارچ هستند.
برداشت قارچ ها در مرحله اول را فلش اول می گویند. پس از برداشت اول با تمیز کردن سطح بستر از قارچ های باقیمانده و آبیاری مجدد، پین های فلش دوم شروع به رشد کرده و در نهایت برداشت دوم و سوم نیز خواهیم داشت که به آن ها فلش دوم و فلش سوم گفته می شود.
آیا می دانید عامل بیماری لکه باکتری چگونه به قارچ های شما آسیب میرساند؟
عامل بیماری لکه باکتری، باکتری به نام (tolaasii Pseudomonas) سودوموناس تولاسی می باشد و به این بیماری بلاچ باکتریایی یاBacterial blotch نیز گفته می شود. لکه باکتریایی ممکن است در سالنهای پرورش قارچ دکمه ای به صورت اپیدمی درآید، به طوری که کیفیت قارچها و نیز میزان تولید را به شدت کاهش دهد. اگر سطح قارچها بعد از آبیاری خشک نشود، احتمال بروز این بیماری بسیار بیشتر خواهد بود.
علت بیماری
این باکتری، سمی به نام تولازین یا تولاسین تولید می کند که عامل ایجاد لکه های قهوه ای بر روی قارچ می باشد. این سم باعث هضم و تخریب دیواره های سلولی قارچ می شود و به این ترتیب مواد داخل سلول های قارچ را برای استفاده در اختیار باکتری قرار می دهد.
لکه هایی که توسط این باکتری ایجاد می شوند، ابتدا به صورت زرد رنگ بوده، اما بعداً به رنگ زرد طلایی یا قهوه ای شکلاتی در می آیند. این لکه ها سطحی هستند. بافت قارچهای آلوده شبیه قارچ خیس خورده و به رنگ خاکستری یا خاکستری مایل به زرد می باشد. بیماری لکه باکتریایی می تواند در هر مرحله ای از رشد قارچ ظاهر شود، حتی در قارچهایی که بعد از برداشت بسته بندی شده و در داخل یخچال نگهداری می شوند.
در مراحل پیشرفته اگر شرایط رطوبتی برای این بیماری مهیا باشد، لکه ها بزرگتر شده و به هم می پیوندند و گاهی تمام سطح قارچ را می پوشانند. به طور مشابه ساقه های قارچ نیز می توانند آلوده شوند. اگر پس از ایجاد لکه ها رطوبت سالن کاهش پیدا کند، کلاهک های آلوده به صورت شعاعی ترک بر می دارند.
گونه عامل بیماری
لکه باکتریایی کیفیت قارچ را از طریق بی رنگ کردن کلاهک و پایه، حفره دار کردن کلاهک کاهش می دهد. در اصل لکه دار شدن کلاهک به Pseudomonas tolaasii نسبت داده می شود. ولز و همکاران در ایالات متحده و گادفری در نیوزلند و دابینز در کانادا، علائم جدید ناشی از نژادهای P. tolaasii را گزارش کردند. معرفی علائم جدید به طور مشخص به وسیله یک پاتوژن متفاوت از P. tolaasii که به عنوان پایه ی بررسی صنعت قارچ در کانادا برای تفاوت ها در باکتری ها که علائم بیماری لکه ای را مسبب می شوند، صورت گرفت.
قارچ های معیوب که در سراسر کانادا جمع آوری شدند نشان دادند که عوامل مسبب این علائم انواعی از P. fluorescens و P. tolaasii و دو نوع دیگر از گونه های باکتریایی بودند. تمام گونه ها که جمع آوری شدند، برای بیماری زایی به وسیله آزمون حفره زایی سریع در قارچ، بررسی شدند. بیش از دو سوم گونه ها، علائم زرد، قهوه ای و سیاه تولید کردند. ۳ میکروارگانیسم مسبب بیماری لکه ای (که بوسیله تست بیوشیمایی معرفی نشدند) به طور آزمایشی به وسیله آنالیز اسید چرب معرفی شدند تحت عنوان: P. putida، Cedecea davisae و Serratia liquefaciens
منابع آلودگی
خاک پوششی و گرد و غبار موجود در هوا، منابع اولیه انتقال این آلودگی به سالن قارچ هستند. این باکتریهای بیماریزا معمولاً در اغلب خاکهای پوششی وجود دارند، حتی پس از پاستوریزاسیون هم دیده می شوند… این باکتری در خاک مرطوب با تاژکهای خود به سمت قارچ حرکت می کند، چون بوی قارچ را تشخیص می دهد و برای تغذیه خود را به آن می رساند.
وقوع این بیماری بیشتر به اندازه جمعیت باکتریها بر روی کلاهک قارچ مرتبط می باشد تا اندازه جمعیت آنها در خاک پوششی. به همین دلیل است که باقی ماندن رطوبت در سطح کلاهک قارچ لازمه بروز بیماری می باشد. وقتی که بیماری رخ داد، باکتری های عامل لکه باکتریایی، توسط ترشح آب در زمان آبیاری، وسایلی که قارچ چین ها استفاده می کنند و آشغال ها و مگس ها و نماتدها منتقل می شود.
باکتریها وقتی که روی سطح قارچها قرار گرفتند به شرط وجود رطوبت در سطح قارچ تکثیر می شوند؛ بنابراین وقتی که قطرات آب در اثر آبیاری و یا افزایش رطوبت سالن و تشکیل شبنم بر روی سطح قارچ، برای مدتی بیش از ۳ ساعت باقی بمانند، شرایط برای تکثیر این باکتریها فراهم می شود.
باکتری سودوموناس تولاسی در شرایط فقر غذایی به خوبی زنده می ماند. این باکتری می تواند در خاک بدون قارچ هم زندگی کند. چون آنزیمهای متعددی تولید می کند که آن را قادر می سازند از حالت بیماریزا به حالت غیر بیماریزا درآید و از منابع غذایی موجود در خاک استفاده کند. این باکتری در خاک پوششی مرطوب به وسیله تاژکهای خود به سمت سیگنالهای غذایی که توسط قارچ خوراکی تولید می شود، حرکت می کند و وقتی که خود را به قارچ رساند، در قطرات آب روی قارچ سریعاً تکثیر شده و بیماری ایجاد می کند. این باکتری در هر ۲۰ دقیقه دو برابر می شود؛ یعنی در یک ساعت، هر باکتری تبدیل به ۸ عدد و پس از ۳ ساعت به ۱۰۰۰ باکتری می رسد.
روش های کنترل بیماری لکه باکتری
۱- استفاده از کمپوست با کیفیت که به طور صحیح پاستوریزه شده است.
۲- رعایت بهداشت کارکنان و کارگران
۳- در تهیه خاک پوششی نباید از خاکهای آلوده استفاده شود.
۴- استفاده از اسپان سالم
۵- کنترل آفات مخصوصاً مگس ها؛ زیرا بهراحتی این بیماری را از سالن های مختلف جابجا می کنند.
۶- جلوگیری از تغییرات بیش از حد دمایی و رطوبتی سالن ها؛ تغییرات ناگهانی درجه حرارت و رطوبت باعث افزایش وقوع این بیماری می شود.
۷- بعد از هر آبیاری، سطح اندام قارچ ها را با تهویه خشک کنید قطرات آب روی قارچها باعث رشد سریع این باکتری می شود.
۸- استفاده از آب کلردار جهت جلوگیری از شیوع و گسترش این بیماری
چگونه از شر بیماری مایکگون در سالنهای پرورش قارچ دکمهای خلاص شوید؟
بیماری مایکگون با نامهای حبابتر، کپک سفید، پوسیدگی نرم و بیماری وزیکولی نیز شناخته میشود. کلمه مایکگون یک واژه یونانی است و “مایکو” یعنی قارچ و ” گون” به معنی اندام بارده قارچ هست. از آنجایی که این عامل قارچی تمایل دارد در اندام بارده قارچ بهصورت انگل زندگی کند به آن مایکگون میگویند. عامل این بیماری Mycogone perniociosa میباشد.
علائم بیماری
۱- تشکیل تودههای بافتی سیبزمینی شکل سفیدرنگ در سطح کلاهک
۲- قارچهایی که در مراحل اولیه رشد به این بیماری آلوده شدهاند، تودههای بدشکل سفیدرنگ روی کلاهک آنها رشد میکند و با توسعه بیشتر، توده به رنگ قهوهای درمیآیند و شروع به پوسیدن و از هم گسیختن بافت قارچ میکند.
۳- در شرایطی که رطوبت بالا باشد، قطرات مایع قهوهایرنگ در سطح اندام انگل قارچی مشاهده میشود که با فساد قارچ و شل شدن بافت و بوی بد فساد قارچ همراه است به همین دلیل به آن حبابتر میگویند. در شرایط محیطی خشکتر (رطوبت کمتر در سالن) در بافت بیماری فساد کمتری ایجاد میشود و شبیه بیماری ورتیسیلیوم به نظر میرسد.
۴- اگر قارچهای بالغ بیمار شوند تنها پایین ساقه آنها آلوده میشود.
منشأ بیماری مایکگون، خاک پوششی است؛ زیرا زیستگاه این کپک در خاک است. هر چه آلودگی خاک پوششی بیشتر باشد، عملکرد کاهش بیشتری خواهد داشت. اگر که دو یا چند مورد از بیماری در سالن مشاهده شوند، در صورت انجام اقدامات بهداشتی مناسب جهت جلوگیری از شیوع و گسترش آن، میتوان آن را کنترل نمود و در عملکرد محصول تأثیر چندانی نخواهد داشت.
چگونه از شر مایکگون خلاص شوید؟
اقدامات پیشگیرانه
۱- راهحل اصلی این بیماری پیشگیری اولیه است که مانع بروز این بیماری شویم.
۲- استفاده از فیلترهای هوا در دریچههای ورودی و خروجی سالنها؛ زیرا عامل بیماری بهراحتی توسط باد و یا حشرات منتقل میشود.
۳- هرچه سطوح دیوارها و کف سالنها صاف و صیقل باشد تمیز و ضدعفونی کردن آنها آسانتر و مدت ماندگاری اسپورهای بیماری و آلودگی در شکاف و درزهای آن کمتر میشود؛ بنابراین دیوارهای ساندویچ پانل در مقایسه با دیوارهای سرامیک اولویت دارد و دیوارهای سرامیکی بر دیوارهای سیمانی ارجحیت دارد.
ساندیچ پنل
۴- عملیات کوکات ضدعفونی با بخار برای اسپورها و آلودگیهای موجود در درز و شکافهای دیوارههای سالن روش بسیار خوبی است. در عملیات کوکات، به مدت ۱۰ ساعت با بخار آب ۷۰ درجه سانتی گراد، سالن را ضدعفونی می کنیم.
۵- در صورت امکان، استفاده از هواسازهای ایرواشر، زیرا قسمت ایرواشر این هواساز عمل شستشو و ضدعفونی هوا را بر عهده دارد.
۶- یکی از منابع این بیماری خاک پوششی است و ضدعفونی خاک پوششی و جلوگیری از آلوده شدن آن امری مهم در کنترل این بیماری است. در این روش پاستوریزه خاک با بخار ۵۹-۶۲ درجه سانتی گراد به مدت ۸ ساعت انجام میگردد.
۷- تهویه نامناسب محیط کشت و درجه حرارتهای بالا باعث افزایش رشد بیماری میشود.
۸- رعایت اصول بهداشتی سالن و کارکنان چهبسا اسپورهای این بیماری میتواند به هر سطحی ازجمله دیوارها، لباس و وسایل بچسبد و توسط کارگران با وسایل کار منتقل شوند.
۹- بازدید از سالنها از سالنهای سالم و بدون آلودگی به سمت سالنهای آلوده باشد. ابتدا سالنهای سالم را بازدید کنید و بعد سراغ سالنهای آلوده بروید تا عامل بیماری را از سالن آلوده به سالن سالم منتقل نکنید.
۱۰- قارچ چینها کسانی هستند که سطح بستر را بهخوبی زیر نظر دارند، از آنها بخواهید در صورت مشاهده آلودگی، سریعاً شما را مطلع کنند.
۱۱- قارچ چین های سالن های آلوده را به سالن های سالم منتقل نکنید.
اقدامات درمانی
۱- ابتدا باید با دقت بررسی شود که چگونه این بیماری منتقل شده است تا روی علت بیماری و رفع آن تمرکز کنیم.
۲- در هنگام طغیان بیماری، دوره کشت را کوتاه کنید و از فلش سوم چشمپوشی کنید.
۳- برای جلوگیری از گسترش بیش از حد بیماری، در محل بیماری نمک به میزان زیاد بزنید؛ نمک علاوه بر اینکه جاذب رطوبت است از پخش شدن اسپورها جلوگیری میکند.
۴- بیماری مایکگون را تا زمانی که اسپور تولید نکرده کنترل کنید. به این صورت که زمان اسپورزایی این بیماری، همزمان با تغییر رنگ آن است؛ بنابراین قبل از تغییر رنگ مایکگون، آن را از سالنها جمعآوری کنید.
۵- سعی شود در کنترل بیماری مایکگون، از فرمالین استفاده نشود، چهبسا فرمالین خود محیطی برای رشد تریکودرما یا کپک سبز ایجاد میکند.
۶- درصورتیکه بیش از چند مورد بیماری در سالن مشاهده نگردید، محل بیماری به نمک آغشته شود، طوری که نمک روی مایکگون را کامل بپوشاند یا یک ظرف پلاستیکی را عمیقاً بهطوریکه به کمپوست برسد و آب به قارچهای آلوده نرسد، در آن فرو برده و روز بعد همان آلودگی را داخل نایلونهای پلاستیکی ریخته و از سالن جمعآوری کنید.
۷- بیماری مایکگون دو نوع اسپور تولید میکند؛ اسپورهای تکسلولی با دیواره نازک و بسیار سبک که بهراحتی توسط باد جابجا میشوند و اسپورهای دو سلولی با دیواره ضخیم و سنگینتر که به مدت چند سال زنده میمانند. این دو نوع اسپور توسط آب آبیاری بهراحتی منتقل میشوند، بنابراین اگر سالن شما به بیماری مایکگون آلوده شده است زمان آبیاری بسیار مهم است اگر قارچهای آلوده به بیماری جمع آوری نگردد و آبیاری انجام دهید بدون هیچ زحمتی بیماری را خود شما منتشر کردهاید.
۸- نکته مهم: آبیاری زمانی انجام گیرد که قارچهای آلوده به بیماری جمعآوریشده باشند.
۹- مهمترین قارچکش این بیماری، اسپورگون یا آکورد است. استفاده از این قارچکش در مرحله هوادهی به میزان ۱ گرم در مترمربع در آب آبیاری میتواند مؤثر واقع شود.
قارچ یکی از خوراکیهای خوشمزه و مقوی است که میتواند برای رشد و سلامت کودک بسیار مفید باشد. با این وجود بسیاری از مادران برای دادن قارچ به کودک تردید دارند و نمیدانند از چه زمانی میتوانند قارچ را به رژیم غذایی کودک خود اضافه کنند. در این مقاله از کودکت در مورد فواید و نکتههای دادن قارچ به کودک صحبت میکنیم.
هیچ توصیه یا دستورالعملی مبنی بر اینکه نباید به کودک قارچ بدهید وجود ندارد ولی برای دادن قارچ به کودک باید نکاتی را رعایت کنید که در ادامه توضیح میدهیم.
اگرچه نظرات متفاوتی در این مورد وجود دارد، اما دو نظر متفاوت در این مورد وجود دارد. یکی می گوید از دادن قارچ به کودک باید حداقل تا ۱۰ ماهگی یا بیشتر خودداری کنیم. دیگری معتقد است که ۶ ماهگی زمان مناسبی برای شروع دادن قارچ به کودک است.
در هر صورت، همه قبول دارند که قبل از اینکه قارچ به کودک داده شود باید خوب پخته شود، چون باکتری موجود در آنها در طول فرایند پخت از بین خواهد رفت.
ارزش غذایی | مقدار (در هر پیمانه یا ۷۸ گرم) |
کالری | ۱۵/۴ |
پروتئین | ۲/۲ گرم |
فیبر غذایی | ۰/۷ گرم |
پتاسیم | ۲۲۳ میلی گرم |
فسفر | ۶۰/۲ میلی گرم |
اسیدهای چرب امگا ۶ | ۹۷/۳ میلی گرم |
شکر | ۱/۲ گرم |
فواید استفاده از قارچ به همان اندازه تنوع آنها منحصر بفرد است.
قارچ یکی از آن غذاهایی است که به سم زدایی کبد کمک می کند. آن ها از کبد در برابر آسیب دیدگی محافظت می کنند. این مورد به ویژه برای نوزادان و کودکان که بیشتر مستعد ابتلا به یرقان و هپاتیت B هستند بسیار مفید است، چرا که این بیماری ها باعث آسیب رسیدن به کبد می شود.
اکثر رژیمهای غذایی گیاهی حاوی مقادیر کافی ویتامین D نیستند. ویتامین D را می توان از محصولات لبنی و از نور خورشید به دست آورد. با این حال، بیشتر والدین از قرار دادن نوزادان خود در برابر آفتاب پرهیز میکنند مگر این که زمستان باشد.
در حالی که موادغذایی غیر گیاهی حاوی آهن کافی هستند، سبزیجات برگ سبز و آجیل آهن را در یک رژیم غذایی گیاهی تامین می کنند. آهن یک جزء ضروری در هموگلوبین است که در سلول های قرمز خون یافت می شود و برای ایجاد سلولهای خونی جدید مورد نیاز است.
قارچ ها حاوی مواد بیوشیمیایی هستند که سیستم ایمنی بدن را تقویت می کنند. همانطور که ایمنی بدن نوزاد پس از سه ماهگی از بین می رود (ایمنی منتقل شده توسط مادر حدود ۳ ماه طول می کشد)، سیستم ایمنی مدولاسیون کمک می کند تا کودک سلامت خود را حفظ کند و هنگام بیماری سریعتر بهبود یابد.
آنتی اکسیدانها به بدن کمک می کنند تا «رادیکال های آزاد» را که به عنوان محصول جانبی در طول فرآیند متابولیسم طبیعی شکل میگیرند رها کند. رادیکال های آزاد میتوانند به سلولها و DNA آسیب برسانند. عامل دیگر این است که آنتیاکسیدانها به عنوان مکمل مصرف میشوند و نمیتوانند به طور موثر توسط بدن به کار روند، آنتیاکسیدانها به طور طبیعی در غذاها وجود دارند.
قارچ ها تا ۱ هفته در یخچال سالم و تازه میمانند.
آنها را در پاکت های کاغذی یا در لای حوله کاغذی روی سینی در یخچال نگهداری کنید. آنها را در کیسه های پلاستیکی که هوا در آنها نفوذ نمی کند نگهداری نکنید.
زمانی که می خواهید قارچ ها را بپزید آن ها را زیاد در آب خیس نکنید، چرا که عطر و طعم خود را از دست می دهند. خیلی ساده آن ها را سریع آبکشی کنید یا حتی میتوانید با یک دستمال مرطوب تمیز کنید.
مانند بیشتر مواد غذایی احتمال آلرژی زا بودن قارچ نیز بسیار کم است. تعداد افرادی که به قارچ حساسیت دارند خیلی شناخته شده نیست ولی حدس زده می شود که این میزان حدود ۱% باشد.
با این حال، قارچ های خام ممکن است اسپور آزاد کنند که نوعی گرده هستند که بر روی تنفس تاثیر می گذارند. این نوع آلرژی بسیار شایع است.