کودک در چه سنی می تواند قارچ بخورد؟

کودک در چه سنی می تواند قارچ بخورد؟

اگرچه نظرات متفاوتی در این مورد وجود دارد، اما دو نظر متفاوت در این مورد وجود دارد. یکی می گوید از دادن قارچ به کودک باید حداقل تا ۱۰ ماهگی یا بیشتر خودداری کنیم. دیگری معتقد است که ۶ ماهگی زمان مناسبی برای شروع دادن قارچ به کودک است.

در هر صورت، همه قبول دارند که قبل از اینکه قارچ به کودک داده شود باید خوب پخته شود، چون باکتری موجود در آن‌ها در طول فرایند پخت از بین خواهد رفت.

تخته کوبی کمپوست

تخته کوبی یعنی فشرده سازی و متراکم نمودن کمپوست به منظور اتصال بهتر اجزای بستر، جهت حفظ رطوبت و تنظیم سرعت تهویه هوا در کمپوست تا میسلیومهای قارچ بهتر بتوانند کمپوست را اشغال نمایند. اینکه تخته کوبی انجام شود و یا نشود و چه موقع انجام شود به رطوبت و فشردگی و یا تراکم کمپوست بستگی دارد.

تعریف تراکم مناسب:

نشانه تراکم مناسب این است که اگر با پنجه دست کمپوست را فشار دهید، حالت فنری داشته باشد و پس از برداشتن فشار دست، به حالت اول خود برگردد. اگر کمپوست در اثر فشار دست ارتفاعش (ضخامتش)کمتر نشود، تراکم آن کمپوست زیاد است و اگر فشرده شد و ارتفاع آن کمتر شد و به حالت اول برنگشت، تراکم آن کم است.

تعریف رطوبت مناسب:

رطوبت مناسب برای کمپوست آماده مایه زنی ۶۷% ذکر شده است. یکی دو درصد کمتر و یا بیشتر مشکل چندانی ایجاد نمی کند.

تخته کوبی را می توان در زمان های ذیل انجام داد:

الف: در روز اول ورود کمپوست

ب: در روز قبل از خاک دهی

ج: هر دو زمان فوق

اگر کمپوستی که به سالن شما وارد می شود رطوبت و تراکم آن مناسب باشد، در روز اول ورود به سالن به تخته کوبی نیاز ندارد. اگر رطوبت و تراکم آن زیاد است، نه تنها به تخته کوبی نیاز ندارد، بلکه باید به طریقی تراکم کمپوست را با چارشاخ زنی کم نمود و ساختمان آن را شل کرد. بعضی مواقع دوستان از این بابت شکایت می کنند که در حالیکه دمای سالن را به ۲۴ رسانده اند، دمای کمپوست از ۳۲ پایین تر نمی آید. یکی از دلایل اینکه دمای کمپوست در سالن از دمای هوای سالن تبعیت نمی کند، همین رطوبت بالا و تراکم زیاد کمپوست می باشد. البته یادآوری می شود که دمای کمپوست با تاخیر از دمای سالن تبعیت می کند و این تاخیر گاهی تا ۴۸ ساعت و یا بیشتر هم می رسد. در حالت معمول دمای کمپوست نباید بیش از دو درجه از دمای سالن بیشتر باشد.

اگر تراکم و رطوبت کمپوست در بدو ورود کم باشد، برای افزایش تراکم آن باید در همان روز اول اقدام به تخته کوبی کرد. با تخته کوبی رطوبت و دمای کمپوست حفظ می شود و میسلیوم ها بهتر می توانند کمپوست را اشغال نمایند.

با توجه به اینکه در راه حمل از کمپوست سازی تا سالن تولید، بلوکهای کمپوست فشرده می شوند، به ندرت در بدو ورود نیاز به تخته کوبی پیدا می شود. اما بعد از اشغال کمپوست توسط میسلیوم ظرف ۱۴ روز، در روز قبل از خاک دهی عموما تخته کوبی ضرورت پیدا می کند. چون در طی این مدت قسمتی از کمپوست توسط میسلیومها مصرف شده و به صورت گرما و گاز کربنیک خارج شده است. در نتیجه بافت کمپوست متخلخل، و تراکم آن کمتر شده است.. برای افزایش تراکم کمپوست به حد مورد نیاز، قبل از خاکدهی تخته کوبی لازم است، چه روز اول ورود کمپوست تخته کوبی شده باشد و یا نشده باشید.

چرا تخته کوبی می کنیم؟

من در طی ۲۰ سال مطالعاتم در منابع تاکید زیادی بر تخته کوبی ندیده ام. مثل ککینگ و رافلینگ، تخته کوبی جزو واجبات نیست. بدون انجام اینها هم می توان به عملکرد قابل قبولی دست یافت. اگر منظور از تخته کوبی پر نمودن فاصله بلوکهای کمپوست بعد از چیدن آنها روی قفسه ها است، این کار ضرورت دارد. چون برای خاکدهی باید سطح بستر مسطح و یکنواخت باشد. البته اسم این عمل را مسطح نمودن بستر بگذاریم، با مسماتر است. اصطلاح تخته کوبی برای این کار، مناسب نیست.

مسطح نمودن بستر را تا قبل از خاک دهی،هر موقع می توان انجام داد. اگر نیازی به دستورزی برای فشرده سازی بستر و یا کنترل رطوبت آن وجود ندارد، هرچه دیرتر این عمل مسطح نمودن انجام شود بهتر است. چرا؟

اگر فقط هدف از مسطح نمودن بستر برای اعمال خاک پوششی است، روز قبل از خاک دهی بهترین موقع برای این کار است. چون کمپوست کاملا توسط میسلیوم قارچ دکمه ای اشغال شده است و خطر آلوده شدن آن توسط عوامل همسطح سازی، خیلی کمتر می باشد. مطمئن باشید که بعد از مایه زنی کمپوست، با هر دفعه دستکاری کمپوست، خطر انتقال آلودگی ها به ان بیشتر می شود. اگر شرایط کمپوست خریداری شده ایده آل است، حتی پلاستیکهای روی کمپوست ها را هم دست نزنید. حتی تا روز قبل از خاکدهی، یکبار هم وارد سالن نشوید، مگر برای بررسی بستر از نظر آلودگی ها. چه لزومی دارد که پلاستیک رویی بلوک را بردارید و باز رویش پلاستیک یک بار مصرف و یا روزنامه آلوده به انواع قارچها و عناصر سنگین و سمی پهن کنید؟ آخر این چه کاری است؟ پلاستیک روی کمپوست هم باعث حفظ رطوبت کمپوست می شود و هم توسط منافذی که دارد، اجازه می دهد که به راحتی تبادل هوا بین بستر و هوای سالن صورت پذیرد. اگر غیر از این بود چرا واحد های تولید کمپوست سطح رویی بلوک هارا سوراخ می کنند؟ فقط برای فاصله زمانی چند ساعت حمل؟ قطعا جواب منفی است. چون درطی حمل توسط کامیون، کمپوست ها روی هم چیده می شوند و آن منافذ هم توسط بلوکهای فوقانی مسدود می شود.

کاربرد دیگ بخار در پرورش قارچ چیست؟

کاربرد دیگ بخار در پرورش قارچ چیست؟

مؤثرترین عامل برای پرورش قارچ دمای محیط پیرامون آن است، دما بر رشد قارچ و کیفیت آن تأثیر مستقیم دارد. تغییر دما می‌تواند باعث کاهش رشد قارچ شود. مقدار درجه حرارت برای پرورش قارچ بین 23 تا 25 درجه سانتی‌گراد می‌باشد. همان‌طور که گفته شد کاهش دما بر رشد قارچ تأثیر مستقیم دارد. بدین‌صورت که اگر دما کمتر از 10 درجه سانتی‌گراد شود کاهش رشد قارچ را در پی خواهد داشت و اگر دما بیش از 30 درجه سانتی‌گراد شود باعث از بین رفتن مواد اولیه تولید قارچ می‌شود. دومین پارامتر برای پرورش قارچ میزان رطوبت محیط می‌باشد. حال سؤال اینجاست به چه دلیل باید از دیگ بخار برای پرورش قارچ استفاده کرد و کاربرد دیگ بخار در پرورش قارچ چیست؟ چرا دیگ بخار پرورش قارچ؟ روش‌های مختلفی برای رسیدن به دمای مطلوب در پرورش قارچ استفاده می‌شود اما برای پرورش قارچ فقط دما مهم نیست بلکه رطوبت نیز تأثیر بسزایی دارد. کاربرد دیگ بخار در پرورش قارچ علاوه بر کنترل دما باعث حفظ رطوبت محیط می‌شود. در ادامه روش‌های مختلف پرورش قارچ ازجمله استفاده از وسایل گرمایشی مانند بخار، هیتر، لوله‌های‌آب‌گرم رطوبت‌ساز و هیتر را موردبررسی قرار می‌دهیم.

نکته: اغلب پرورش قارچ در فصل زمستان انجام می‌شود. متعادل‌سازی دما در فصل زمستان نسبت به سایر فصل‌ها دشوارتر می‌باشد. همچنین باید در نظر داشت که فقط متعادل کردن دما در فصل زمستان برای پرورش قارچ مطرح نمی‌باشد و باید رطوبت را نیز کنترل نمود تا بتوان قارچ‌های باکیفیت بالا پرورش داد.

روش های مرسوم آماده سازی بستر کشت برای قارچ صدفی

روش های مرسوم آماده سازی بستر کشت برای قارچ صدفی عبارتند از:

۱. پاستوریزاسیون توسط بخار
۲. تیمار توسط آب داغ
۳. ضدعفونی توسط مواد شیمیایی
۴. روش تخمیر

در روش پاستوریزاسیون، کلشی که از قبل خوب خیسانده شده است، در کیسه های پلاستیکی حمل آرد یا کیسه گونی کنفی یا روی سکویی مشبک در اتاق پاسنوریزاسیون قرار می گیرد. توده کلش باید دمای ۵۸ تا ۶۰ درجه سانتیگراد را به مدت ۴ تا ۶ ساعت ببیند. دمای اتاق پاستوریزاسیون توسط دیگ بخار یا وسیله دیگری تامین می شود. بعد از پاستوریزاسیون باید اجازه داد تا کلش به ۲۷ درجه سرد شود. اگر فیلتر هپا برای دمیدن هوای تازه به کمپوست برای سرد کردن آن ندارید، اجازه دهید کمپوست به خودی خود سرد شود. برای سرد کردن کلش از هوای آلوده استفاده نکنید. پس از سرد شدن کلش به ۲۷ درجه سانتی گراد، کمپوست را با اسپاون قارچ صدفی تلقیح کنید.

در استفاده از آب داغ، بعد از خرد کردن کلش به ۵ تا ۱۰ سانتی متر، آن را در داخل بشکه آب داغ (۶۵ تا ۷۰ درجه سانتی گراد) برای مدت یک ساعت و یا ۶۰ تا ۱۲۰ دقیقه در ۸۰ درجه سانتی‌گراد و یا ۳۰ تا ۴۵ دقیقه در ۸۵ درجه سانتی گراد، نگه دارید. بعد کلش را از بشکه آب داغ بیرون آورده و در محلی تمیز تخلیه کنید تا آب اضافی آن خارج شود. پس از سرد شدن به ۲۷ درجه، کلش را با اسپاون قارچ صدفی تلقیح کنید.

گونه های متعددی از تریکودرما، پنیسیلیوم، آسپرجیلوس و قارچهای دیگر رقبای واریته زراعی قارچ صدفی هستند. اگر کلش مورد استفاده آلوده به این قارچها باشد، میسلیوم قارچ صدفی نمی تواند بستر کشت را به خوبی اشغال کند. نتیجه آن کاهش و یا فقدان عملکرد خواهد بود. با غوطه‌ور نمودن کلش در محلول متشکل از کاربندازیم (۳۷.۵ppm) و فرمالدهید (۵۰۰ppm) برای مدت ۱۶ تا ۱۸ ساعت، اغلب این قارچهای رقیب از بین می روند. بعد از گذشت زمان تیمار، کلش باید روی سطحی تمیز تخلیه شده تا آب اضافی آن خارج شود. با کاهش دما به ۲۷ درجه سانتیگراد، آن را مایه زنی کنید.

یکی دیگر از روشهای آماده سازی بستر کشت قارچ صدفی، روش تخمیر است. به این صورت که کلش را ابتدا تا جایی که آب جذب می کند، خیس نموده و مقداری آهک در حد ۲% به آن اضافه نمایید و اگر صلاح می دانید مقداری هم سبوس گندم و یا بلغور ذرت (در حد ۵%) به آن اضافه نمایید و بعد اجازه دهید در دمای ۴۸ تا ۵۲ درجه سانتیگراد به مدت سه روز بماند. اگر سیستم اسپیگوت دارید از هوادهی فراموش نکنید. یادتان باشد که که اگر به صورت متناوب هوادهی می کنید، فاصله بین دو هوادهی بیش از بیست دقیقه نشود. اگر سیستم اسپیگوت ندارید، حتما روزی یک بار کمپوست را هم بزنید. اگرچه تخمیر بی هوازی هم برای کمپوست قارچ دکمه ای مشکلی ایجاد نمی کند و میسلیوم این قارچ از جسد باکتریها هم استفاده می کند. سپس کمپوست را به مدت ۸ تا ۱۲ ساعت در دمای ۵۸ تا ۶۰ درجه پاستوریزه کنید. پس از آن اجازه دهید کمپوست به ۲۵ درجه سرد شود تا آماده مایه زنی گردد. برای سرد کردن کمپوست، اگر فیلتر هوا دارید، از هوایی استفاده کنید که از این فیلتر عبور می کند. در غیر اینصورت اجازه دهید کمپوست خودش به خودی خود سرد شود. هوای آلوده بیرون را به آن وارد نکنید.

میزان مایه زنی در قارچ صدفی، به مقدار ۵% وزن تر کمپوست، توصیه می شود. یعنی به ازای هر کیسه ۱۰ کیلویی بستر، نیم کیلو گرم بذر مایه زنی کنید. یادآوری می کنم که میزان بذر در قارچ دکمه ای ۰.۵%می باشد. به عبارت دیگر میزان بذر برای مایه زنی قارچ صدفی ۱۰ برابر میزان بذر قارچ دکمه ای است.

میزان رشد میسلیوم قارچ صدفی حدود دو برابر میزان رشد میسلیوم قارچ دکمه ای است. بطوریکه کیسه اسپاون بذر دکمه ای ۱۵ تا ۱۶ روزه از میسلیوم پر می شود ولی کیسه اسپاون قارچ صدفی ۸ تا ۱۰ روزه پر و آماده استفاده می شود.

مزایای خاک پوششی قارچ دکمه ای چیست؟

خاک پوششی قارچ دکمه ای یکی از اساسی ترین و مهم ترین، اجزای مورد نیاز برای پرورش قارچ دکمه ای است؛ زیرا اسپان قارچ، پس از رشد در میسیلیوم، ادامه رشد خود را در خاک انجام می دهد و خاک علاوه بر اینکه تکیه گاه قارچ برای ادامه رشد است، نقش تامین کننده موادغذایی برای قارچ را نیز دارد. در این مقاله به مزایای خاک پوششی قارچ دکمه ای و اهمیت آن برای قارچ می پردازیم.

تعریف خاک پوششی قارچ دکمه ای

بستر غذایی قارچ دکمه ای از دو لایه عمودی تشکیل شده اسـت، لایه اول کمپوست و لایـه دوم و فوقانی خـاک پوششـی می باشد خاک پوششی یکی از مهم ترین فرآیندهای پرورش قارچ یعنی تکمیل فاز زایشی می باشد زیرا رشد زایشی و میوه دهی قارچ دکمه ای در خاک پوششی انجام می شود. یکی از شرایط لازم جهت شکل گیری اندام باردهی قارچ، وجود نوعی باکتری خاص است به نام (Pseudonionas) سودوموناس در خاک پوششی قارچ دکمه ای است.

اهمیت خاک پوششی قارچ دکمه ای

وقتی پرورش دهندگان قارچ از مشکلاتشان سخن می گویند موضوعات مورد بحث معمولاً کمپوست، بذر یا دمای محیط است. برای مثال قارچ ها به خوبی رشد نمی کنند یا در برداشت دوم قارچ ها بسیار کوچک شده و یا علائمی از تغییر رنگ در آنها دیده می شود. در بیشتر موارد به بذر و کمپوست توجه بیشتری شده و از خاک پوششی غفلت می شود. از آنجا که خاک پوششی در بالا بردن تولید در واحد سطح و کیفیت نقش مهمی دارد، غفلت از آن هدر دادن فرصت است. در بسیاری از موارد اگر خاک پوششی به خوبی انتخاب شود، کمپوست بسیار حاصلخیزتر می شود. نوع خاک پوششی نیز در اندازه قارچ ها تاثیر گذار است و تاثیر عمده ای در رشد و قیمت تمام شده دارد. کیفیت و ترکیب مناسب و درست خاک پوششی در سلامت و کیفیت قارچ و همچنین اقتصاد و تجارت پرورش قارچ بسیار مهم و حیاتی است.

همه از عملکرد کمپوست، تهیه رطوبت و مواد مغذی برای قارچ ها و تقویت آن ها اطلاع دارند. خاک پوششی نباید هیچ ماده مغذی داشته باشد. همه مواد مغذی باید از کمپوست تامین شوند. خاک پوششی حفظ و نگهداری رطوبت و گازهای کمپوست را که مورد نیاز قارچ هاست بیمه و رطوبت مورد نیاز را طی تبخیر تامین می کند و باعث می شود تا دمای کمپوست بهتر تعدیل شود. همچنین خاک پوششی مانند بافر برای رشد قارچ ها عمل می کند. این بافر باید ظرفیت زیادی حدود دو لیتر آب مورد نیاز برای تهیه یک کیلوگرم قارچ را داشته باشد که یک لیتر آن جذب شده و یک لیتر دیگر برای تبخیر لازم است. برای تولید ۱۴ کیلوگرم قارچ، در متر مربع به اندازه ۲۵-۲۸ لیتر آب جهت رشد مورد نیاز است. در برداشت اول، بخش عمده ای از سطح بستر، کمپوست و خاک پوششی است. برداشت های دوم و سوم را عموماً از کمپوست می گیرند تا خاک پوششی. در این برداشت ها، برای آب رسانی، خاک پوششی مرطوب مورد نیاز است. بنابراین حفظ و نگهداری رطوبت توسط خاک پوششی ضروری است.

خاک پوششی لایه محافظی برای کمپوست تشکیل می دهد و به کمپوست کمک می کند تا رطوبتش را حفظ و از آن در مقابل بیماری ها محافظت کند. این نشان می دهد که خاک پوششی واقعی باید تمیز و عاری از بیماری باشد. اگر خاک پوششی توسط تهیه کنندگان قابل اطمینان تامین شود، در این زمینه مشکلی پیش نمی آید اما این به آن معنی نیست که خاک پوششی هنگام استفاده همیشه عاری از بیماری باشد.

اگر خاک پوششی به مدت طولانی در مزرعه یا محیطی بیمار تهیه شود، می تواند بذرها را به صورت گسترده ای آلوده کند و پس از مدتی نتایج مصیبت باری در بر داشته باشد.

تاثیر خاک پوششی بر قارچ ها

همانطور که گفته شد، نوع خاک پوششی تاثیر زیادی در وزن، اندازه و چگونگی گسترش قارچ در بستر دارد. می توان به سادگی گفت هرچه ساختار خاک پوششی سنگین تر باشد، قارچ های سنگین تری خواهیم داشت.

در خاک پوششی سنگین از تعداد قارچ ها کاسته می شود. وقتی رشد میسیلیوم در خاک پوششی سنگین کم شود، رشد آن ضخیم تر و بزرگ تر می شود. در این نوع خاک پوششی، رشد به گونه ای است که خاک به طور کامل با میسلیوم کلونیزه نمی شود بنابراین با سرعت کمتری خشک می شود. از آنجایی که میزان میسیلیوم کمتر است، ته سنجاق های کوچک (اندام های زایشی) کمتری شکل می گیرد. وقتی میسیلیوم در بستری با ساختار پوششی نامناسب موجود باشد، اندام های زایشی به میزان کافی رشد نمی کنند.

برای انتخاب خاک پوششی باید موارد زیر مورد توجه قرار گیرد:

• قارچ را چه اندازه ای می توانم برداشت کنم؟
• در هر مترمربع چه مقدار قارچ می توانم برداشت کنم؟
• در برداشت اول، خاک پوششی چه میزان باید پخش شود؟
• آیا دستگاه تنظیم دما و رطوبت سالن، به درستی عمل می کند تا تبخیر مداوم انجام شود؟
• چه نوع خاک پوششی با شرایط سالن و ماشین آلات آن متناسب است؟

یک عامل مهم در خاک پوششی، یکنواختی ساختار و منبع ثابت آن است. خاک پوششی ناهمگن، کاملآً غیرقابل قبول است. در سال های اخیر، ساختار خاک پوششی به طور چشمگیری اهمیت یافته است. برای قارچ هایی با کیفیت خوب، تبخیر مداوم و یکنواخت ضروری است و این تنها در صورتی امکان پذیر است که خاک پوششی به اندازه کافی الیاف بلند داشته باشد. این الیاف خلل و فرج خاک پوششی را حتی بعد از آبیاری سنگین حفظ می کنند. آب دهی زیاد برای افزایش عملکرد ضروری است.

متاسفانه ناهمگنی ساختار خاک پوششی نقطه ضعف بیشتر انواع خاک های تولید شده در ایران است. برای ساخت خاک پوششی از کود گیاهی (هوموس) سیاه سبک، کود گیاهی (هوموس) روشن و یا هوموس سطحی زمین نباید استفاده کرد.

الیاف آسیب دیده نمی توانند اب زیادی جذب کنند و به سرعت خشک می شوند. نتیجه آن که خاک پوششی به سرعت آب را جذب می کند، اما به همان سرعت آب را از دست می دهد. ساختار خاک پوششی خیلی نرم نیز مناسب نیست. خاک پوششی با ساختار خیلی نرم، سطحی بسیار صاف بدون هیچ فاصله و شکافی می سازد. این به آن معنی است که رشد و گسترش مناسب روی خاک پوششی نرم و صاف مشکل تر است و در نتیجه، کیفیت قارچ ها و تعداد دفعات برداشت کاهش و هزینه برداشت افزایش خواهد یافت. این حالت معمولاً در سومین دوره برداشت رخ می دهد.

خاک پوششی و آبیاری

در زمان خاکدهی، پرورش دهندگان قارچ باید تصمیم بگیرند که چه نوع خاک پوششی برای پرورش مناسب و بهترین انتخاب است و در حال حاضر چه قارچی از نظر کیفیت و اندازه مورد تقاضای بازار است. اگر قارچ های بزرگ (۵۰-۶۰ میلی متر) مدنظر باشند، خاک پوششی سنگین تر بهترین گزینه است. اگر تقاضای بازار قارچ های کوچک تر (۳۰-۴۰ میلی متر) باشد، پرورش دهندگان قارچ می توانند از خاک پوششی کمی نرم تر استفاده کنند. به خاطر داشته باشید که اگر این کار به صورت مکانیکی انجام شود، ساختار آن در طی پوشش نرم تر خواهد شد، پوشش دستی خاک برای ساختار آن بهتر است، اما این روش برای خاک پوششی سنگین مشکل است.

درست بعد از پوشش پرورش دهندگان می توانند خاک پوششی را به صورت اسپری، آبیاری کنند تا رطوبت آن به سطح مناسب برسد. منتظر نمانید تا میسیلیوم کمپوست به داخل خاک پوششی نفوذ کند، در غیر اینصورت این خطر وجود دارد که یک لایه نازک از میسیلیوم خاکستری، در لایه های پایینی خاک پوششی شکل بگیرد که می تواند بعداً مشکل ساز شود. می توانید در روز اول (روز پوشش) آبیاری به صورت اسپری را تا زمانی که به کمپوست برسد، به تاخیر بیاندازد. معمولآً بهتر است اسپری را تا اندازه ای که کمپوست خشک بماند ادامه دهید تا جریان آب به داخل کمپوست نفوذ کند. اگرچه این امر تنها با کمپوست فاز سه ممکن است که رطوبت آن بیشتر از ۶۵% نیست. عمل لقاح در بلوک های اتاق های رشد معمولاً در رطوبت ۶۵-۶۷ درصد اتفاق می افتد. این بدین معنی است که آبرسانی مازاد به کمپوست از طریق خاک پوششی ضرورتی ندارد. اگر کمپوست به طور متوسط تلقیح شود، آن وقت باید احتیاط کرد. این نوع کمپوست می تواند آب را جذب کند و این امر نباید اتفاق بیفتد. در روز دوم با احتیاط بیشتری آبیاری انجام می شود و بعد از آن میسیلیوم شانس بهبودی دارد. از روز سوم می توانید آبیاری به صورت اسپری را دوباره شروع کنید، اما مقدار آن را کاهش دهید تا میزان میسیلیوم هدر رفته کاهش یابد. بدین معنی که خاک پوششی از ابتدا رطوبت مناسب دارد. در روزهای آخر، آبیاری تنها به میزانی لازم است تا رطوبتی که از طریق تبخیر از دست رفته را جایگزین کند.

در هنگام آبیاری مراقب باشید که آبیاری را با فشار مناسب انجام دهید. فشار بیش از حد ذرات نرمم گیاهی (هوموس) خاک پوششی را به بیرون می ریزد و یک لایه سله بسته و رسوبی در قسمت بالای خاک پوششی ایجاد می کند. بعدها این باعث ایجاد مشکلاتی در ته سنجاق گرد (پین هدینگ) و رشد قارچ می شود.

نتیجه گیری

افزایش رقابت و قیمت پایین قارچ ها باعث می شود کیفیت خاک پوششی کمتر در نظر گرفته شود و این عاملی بازدارنده برای رسیدن به محصول خوب است. یکی از بحث هایی که اغلب شنیده می شود این است که در ایران خاک پوششی بسیار گران است اما این را به یاد داشته باشید که خاک پوششی خوب، محصول با کیفیت بهتر و برداشت بیشتری می دهد، پس منطقی است که خاک پوششی خوب کمی گران تر باشد. برای بسیاری از پرورش دهندگان قارچ زمان آن است که این جنبه از کارشان را به صورت جدی بازنگری کنند. در غیر اینصورت بسیاری از مزارع پرورش قارچ، شانس اصلاح و افزایش سود را از دست می دهند.